Kendi yapamadıklarını çocuğunun yapmasını isteyen çoğu anne gibi ablam yeğenimi binicilik kursuna yazdırdı. Tatlım bu işi çok sevdi 3 yıldır her hafta sonu gidiyor ama bu yıl dersleri yüzünden ara vermek zorunda kaldı.
Geçen seneydi sanırım, onunla kursa gittiğimiz bir gün bende ata bindim. Onun üstünde durmak ne kadar zor geldi anlatamam. Sağa yada sola düşeceğim diye korkmaktan, adama yavaş gidelim hızlanmasın demekten pek birşey anlamadım. Dedemin almamakla bir bildiği varmış demekki :)
Korkmama rağmen o günden sonara binicilik kurslarını inceledim. Çok güzel tesisler var. Pazar günü gidip güzel bir kahvaltı sonrası, atla gezintiye çıkmak güzel olur.
15 yorum:
Hande'cim süper bir dilek olmuş. Ben de eşime böyle bir pazar hazırlamayı düşünüyorum.
en asil hayvan bana göre at,benimde hayalim hep bir atimin olmasiydi ..
Ne güzel hayalini gerçekleştirme/yaşama imkanı bulmuşsun..Ama benim nedense atlara karşı özel bir zaafım var.Binen kişileri görünce ya da adalarda faytonda 5-6 kişiyi taşıdıklarını gördüğümde çok üzülüyorum :( Yersiz bir duygu belki ama elimde değil işte :(
Hande, geçen yıl ben de Lâl'i götürmüştüm. Yapamaz, korkar gibi gelmişti. Bir foto alır indiririz demiştik ama bizimki gayretli çıktı, süresi dolana kadar atın üzerinde gezdi. Şimdi yazını okuyunca unuttuğumuz aktivetinin üzerine gitme zamanı gelmiş, hatırlatmış oldun :-)
Ece'cim, eminim eşininde çok hoşuna gider, güzel bir anı olur :)
E.n.k.; bencede duruşları bile yeterli oluyor, bazen bakışlarından ürküyorum sadece :)
Selfet; yeğenim sayesinde binmiş oldum. Adalardaki atlar vede yük taşımak için kullanılanlara bende üzülüyorum. Ama sadece binicilik amaçlı kullanılanlar çok güzel bakılıyor. Programları atı yormayacak şekilde düzenleniyor. Ama tabi atlar ne hisseder bilemeyiz.
Gökşencim, çocuklar bu konuda daha cesur oluyorlar. Planları yapıyoruz sonra unutuyoruz. Lal ile tekrarlama şansımız olur inşallah :)
Benim de en sevdiğim hayvan attır Çok severim ama binmeye hiç yanaşamam. Bu arada çocukluk hayalleri her an zihnimizde kalıyor değil mi?
canım ne güzel olur hemde..
Çeşnici Handan;bence dinlemelisin. Biraz korkutsa da bir süre gittikten sonra düşmeyeceğini anlıyorsun...
Atinin adi ne tatlim senin haha:))
Canim bende bir kere 10 dk ligina parali biniyorsun ya oyle bir yerde efelik edip direkt ben binerim dedim:)Ama ati kulubesinden cikarmak icin hazilradiklarinda yutkunma sesimi duyabilirlerdi:)Sonra bindim ama atin ipini tutan cocuga "baknolur gitme tamam mi" diye resmen yalvardim cunku denge saglayamadim haha
O da psikolog sanki beni motive ediyor inme diyor baskasina verme hakkini haha.Hadi dedim biri bana guveniyor devam edim ama bi zaman daha gidince tamam dedim yeter bana hevesim gecti:)
Askerlik anisini hatirlayp anlatan dedeler gibi yazdim da yazdim:)
Zeynepcim, havalar ısınınca programı uygulamak gerek :)
Nihalaslı; adını açıklamayı unutmuşum bak :)) Canım, ütün durabilmek için denge sağlamanın zor olduğunu tahmin etmemiştim. Biraz hızlansa düşücek gibi oluyor insan. Zaman ayırıp öğrendikten sonra yapılacak zevkli bir spor bence. Ben uzun yorumları seviyorum canım sen anlat böyle :))
Ben de at çok isterdim ve hatta benimkinin de adı hazırdı, olmadı, kısmet :)
Selincim,bu tesisler hayallerimize yaklaşmak için bir adım olabilir :)
atları çok severim en asil hayvandır benim için:) binicilik klübüne gidicem bende baharda beni heveslendirdin şimdi:))
Meyracım, çok sevindim senin adına. Vakit ayırabilsem bende düzenli gitmeyi çok istiyorum. Ama olmuyor :(
Kasthurirajam, thanks :)
Yorum Gönder