17 Kasım 2011 Perşembe

Birinde Sallan, Diğerinden Atla


Küçükken bu ağaç ne kadar büyük gözükürdü. Dallarındaki elmaya uzanmak için  ağaca tırmandığımız günleri hatırladım. Biz büyüdükçe, o yana doğru yatıp küçülmüş gibi. Ne çok anı var :)  arkadaşlarla dalllarında oturup sohbet ederdik,  en kalın dala asılıp sallanırdık, sonra gölgesine örtümüzü serip piknik yapardık.

Çoçukluğumu düşününce keyifli gelen anılarımdan biride bahçenin sonundaki evde yaşanmıştır. İnşaatı devam eden evin önünde kum tepesi vardı, ikinci katına çıkıp  balkondan o kuma atlardık. O kısacık süren atlama esnasındaki korku ve heyecan ne güzeldi.  Şimdi bir lunaparka gittiğimde kamikaze vb görünce dayanamam binerim, sonra dışardan bakınca nasıl bindim ya bir vida yerinden oynasa, falan diye korkarım. Çocukken o korku yok tabi, atla, yukarı çık tekrar atla, saatler böyle geçerdi. İnşaatın çabuk bitmesi üzücü olmuştu. Atlarken başıma birşey gelmedi ama bahçesinde koşarken bastığım paslı bir çivi yüzünden bayağı acı çekmiştim.

Yani  doğru söylemişler "inşaat alanına girmek tehlikelidir"

11 yorum:

cafenoHut dedi ki...

Bizim de böyle bir ağacımız vardı, çocukluk evimizin önünde, kesildiği gün annem aramıştı, sizin ağacı kesiyorlar diye nasıl içim acımıştı:))
Gerçi ben korkardım hiç tırmanamazdım, anca aşağıdan kardeşime talimat yağdırırdım ama olsun..

meyra dedi ki...

Handecim çocukken korkularımıza kulak asmıyorduk o yüzden aynı tehlikeleri görmüyorduk.ama şimdi büyüdükçe pinpiriklenir olduk sanırım bu büyümek işi iyi gelmedi biz gibi çocukluğunu özleyenlere:))şanslı çocukmuşsun sende kendi çocukluğuma çok benzetiyorum.doğanın kollarında geçti hep ne mutlu bize:))bende şimdi dere kenarında çamurdan kayanın üzerine yaptığım masa sandalye aklıma geldi:)))

Nini Nileud dedi ki...

sonunu çok tatlı bağlamışsın:)

Hande dedi ki...

CafenoHut: çocukluk anılarımıza ait şeyler gidince üzülmemek elde değil canım.

Meyracım, evet canım şanslıymışız. Özlememek mümkün değil. Küçükken hepimizin ruhunda biraz sanatçılık varmış :)

Nini; test edilmiş durumda :))

annesiningülü dedi ki...

benim küçüklüğümde de buna benzer bir ağaç vardı :)
Amca çocukları ile tepesinde olurduk :)

semi live stories dedi ki...

Çocukluk anılarımız ,en güzel günlerimiz :)Çok güzel bir yazı olmuş =)


http://semi-live-stories.blogspot.com./

Hande dedi ki...

Baharcım, ne güzel günlerdi :)

Semi live stories; mutlu ve güzel hatırlarımız birikmiş :)

Adsız dedi ki...

çok güzel bir yazıydı :) çocukluğum geldi aklıma

Hande dedi ki...

Stay on the fashion; teşekkürler :)

Fido dedi ki...

nasıl güzel nasıl tırmanılası bir ağaç!!ne hikayeler vardır o ağaçta şimdi!!yaşlanmış,eğilmiş,kamburu çıkmış :(


www.fido-land.blogspot.com

Hande dedi ki...

FidoLand; hikayesi bol yaşlı bir ağaç :)