4 Ekim 2011 Salı

Alışkanlık


Bir gece dedem ablam ve beni alıp köyde göl kenarına gezmeye götürmüştü. 8-9 yaşlarındaydım, göl kenarındaki evleri görünce (özelliklede havuzlarını) bayılmıştık. Bu arsada bizim deyince dede buraya ev yapsana diye tutturmuştuk. Hayalimizde bahçede havuzu olan bir ev vardı ama göl manzarası ile yetinerek dedem evi yaptırdı. Köydeki eve mesafeside 8-10 km dir, sanki fikirlerimi sorulmuş gibi  "bu kadar yakın iki ev olurmu diye" konuşanlar çok olmuştu.  Her zaman bu evi torunlarım için yaptırdım der. Bir yazın tamamını orda geçirmiştik, sonraki seneler sıksık gittik. Köye gelen misafirleri hep burda ağırladık. Çocukluk yılları,genç kızlık yılları hep burada geçti.

Hayalimde bu evin bahçesinde bekarlığa veda gecesi düzenlemek vardı, ama misafirler için geliş gidiş zor olur diye yapamadık. Yıllar geçip, bizim köye gidişlerimiz azalınca, dedeminde artık iki evin bakımıyla uğraşacak hali kalmayınca geçen sene evi sattı. Buradaki yazımdaki gölün manzarasına sahip ev. O gün evi görünce geçmişe gittim. Satılma kararını haklı bulsamda ayrılmak üzüyor insanı. Hele benim gibi hatırası var diye küçük bir kağıt parçasını bile atmaya kıyamayan biri için oldukça zor.

10 yorum:

Chilek dedi ki...

Bence senin O eve hissettiklerin alışkanlıktan çok sevgi belki de aşk:) Alışkanlık bence hafif kalıyor hissettiklerine...

Unknown dedi ki...

Köyde,komşu bahçede çok lezzetli bir erik ağacı vardı,geçen sene kesti arsanın yeni sahibi..Çok üzüldüm..İnsan çocukluğunun geçtiği anıların yok olmasına çokk içerliyor..
Seni çok iyi anlıyorum...((

Adsız dedi ki...

Handecim - insanın alışkanlıklarından vazgeçmesi zor oluyor ama şartlar işte :(

annesiningülü dedi ki...

tüh. üzüldüğün belli canım :( bende kıyamam büyüklerden bize kalanlara.

Hande dedi ki...

Chilek, büyük bir sevgi diyebiliriz canım. Yokluğunu hissettiren.

Pınarcım; canlı cansız herşeye çok bağlanıyorum. ev, ağaç hatta bir çardak bile olabilir. Yoklukları üzüyor.

Ececim, ben bağı koparmayı beceremiyorum.

Baharcım, sık görmesen bile bazı şeylerin varlığı yetiyor canım.

Meyra dedi ki...

insanı böyle durumlarda üzen en çok yaşanmışlıklar ve hatıralar neyseki hafızanda var ve hep kalacak bu açıdan düşün canım:)Şartlar bazen zorluyor işte napalım yeni duruma alışalım Handecim:))

Selin Ergeçer dedi ki...

Tatlim ben de senin gibiyim,olur olmaz,canli cansiz herseye baglanirim o yuzden seni cok iyi anladim :) olsun anilari seninle,ev kalbinde,e pek de aytilmis sayilmazsin ;))

Hande dedi ki...

Meyracım, karar doğruydu aslında canım, haklısın hatıralar hep bizimle :)

Selincim, o açıdan bakınca güzel ayrılık yok canım :) sanırım en doğrusu hiçbirşeye fazla bağlanmamak.

didem dedi ki...

Icinde kalmis insallah daha guzel hayallerine ulasirsin. Ne guzel deden varmis senin.

Hande dedi ki...

Didemcim, dedem birtanedir, çok severim :)