Anneannem, teyzemler, ablamlar, kuzenim kız arkadaşı ( yakında gelinimiz olacak ) Cumartesi hep beraber bizdeydik. Anneler gününü bir gün önceden kutlamış olduk. Ablam, yeğenlerim ve annem gecede kaldılar. Geç saatlere kadar oturduk. Sabah ablamlar gitti annemi bırakmadım. Birden herkez gidince evde büyük bir boşluk oluyor ve sıkıntı basıyor.
Çok güzel bir gündü ama kalabalıkta bir süre sonra bir yorgunluk çöküyor üstüme. Yüzümden de anlaşılıyor sanırım ki dedem bile "kızım sen çok yoruldun hadi biz kalkalım" dedi. Hem kalabalığı seviyorum hemde yoruluyorum. Sanırım bunun nedeni karı koca çekirdek ailemizde sessizliğe çok alışmış olmamız. Bir köpeğimiz var ama oda yaşlandığı için artık çoğunlukla uyuyor. Sessiz sakin bir ev yani :)
Tabiki günün ana konularından biride bebek muhabbetiydi. Daha düşünmüyor musunuz? soruları oldu. İlerde pişman olmayacağımı bilsem pek düşünmüyorum. Geçenlerde arkadaşlarla kahvaltıya gittik 1,5 yaşlarındaki ufaklık yerinde hiç durmadığı için kahvaltıyı bile düzgün edemediler devamlı arkasında koşturmak gerek. Başka bebekli bir arkadaşa kalmaya gittiğimizde gece devamlı ağlama seslerini görünce en iyisi böyle diyoruz. Tabiki bunlar normal şeyler sevgisi farklıdır, fedekarlıklarından kimse gocunmuyor ama bizim gibi rahata alışınca göze batıyor. Sonra eve dönünce home sweet home oluyor.
Ama dışarda güzel bir bebek görüncede özenmiyor değilim. Tabi bu özenme faslı kısa sürüyor :)
Khiva #gün4-5
3 ay önce
8 yorum:
aynı durumdayız canım hem evim kalabalık olsun istiyorum hem yorulup sonra toparlayamıyorum. bebek konusunda ise kesinlikle aynı fikirdeyim bu gel-gitler bir bitse artık :)
herşeyin yarım kalması güzel zaten anne olduktan sonra :) sen bi yap bak o zaman herşey sana normal gelecek canım ;) kandırabilirmiyim acaba seni :D
Burcucum, tatlı bir yorgunluk oluyor tabi :) bebek konusunda düşündükçe zorluklar daha fazlalaşmaya başlıyor.
Bahrcım, bilmem ki henüz kimse başaramadı ama belki sen kandırabilirsin :))
Sen yine ozeniyormussun canim,ben ozenemiyorum bile ;))
:)) Sanki kendimi okudum satırlarda :D Yalnız değilsin :)
Selincim; 2-3 yaşlarındaki afacan kız çocukları biran aklımı çeliyor, ama sadece biranlık :))
Demetcim; çalışanların çoğunluğu benzer duygularda sanırım :))
çocuk konusunda hem fikirim hislerimin tercümanı olmuşsun resmen ama larımda çokkk:))
Meyracım; en iyisi yakınların çocuklarını sevmek. zorluk olmadan sevme kısmına dahil olmak en kolayı :))
Yorum Gönder