Küçükken anneannemlerden her dönüşte, anneannem "bakalım bir daha geldiğinizde beni görebilecek misiniz " derdi. E tabi küçük bir çocuk olarak ölüceğini düşünerek ne kadar çok üzülürdüm. Şükürler olsun ki hala yaşıyor ama sözünü tekrarlamaya devam ediyor.
Ama bu söz benim davranış biçimlerimin temellerinden birini oluşturdu. Sevdiklerimin yanından ayrılırken ya bir daha göremessem düşüncesi ile özelliklede ailedeki büyüklere karşı her zaman daha hoş görülü oluyorum. Kalplerini kırmamaya, elimden geldiğince isteklerini yerine getirmeye çalışıyorum. Çünkü en korktuğum şey sevdiklerimle kırgınlık yaşarsam ve o dönemde kötü bir şey olursa sonra çekeceğim vicdan azabı.
Bu düşünce yapısı ile hareket edince, ne kırgınlık ne de tatsızlıklar yaşanıyor. Tabi bu huyumu, su istimal etmeyenler de yok değil :) mesela babannem cumartesi onu ziyaret etmeme rağmen, pazar günü ablamın gelmesini bahane ederek beni yine çağırabiliyor. onu kırmaya içimin elvermeyeceğini biliyor tabi :)
Khiva #gün4-5
2 ay önce
4 yorum:
bunu söyleyen bir benim anneannem değilmiş:)
demek anneannelere has bir özellikmiş :)
hakikaten böylece ne kırgınlık yaşanır ne de tatsızlık :)
evet herkez memnun oluyor :)
Yorum Gönder