Bedenimdeki izlere baktıkça neden iz olarak kaldı demek yerine bana anımsattıklarını hatırlamayı seviyorum.
Mesela, dizimdeki ize bakınca 6-7 yaşlarıma dönüyorum. Kıyıdan girip derinliğe bakmadan hiçbir iskeleden atlamam gerektiğini öğretmişti. Halada tekneyle açıldığımızda bile önce başkalarının atlamasını bekler durumu gördükten sonra atlarım.
Kolumdaki dikiş izi beni 18 yaşıma götürüyor. Basit dikkatsizliklerin ani hareketlerin nasıl bir kazaya dönüştüğünü hatırlıyorum. Estetik dikiş atılmasına rağmen izler belirgin oldukları için pek sevmiyordum, ama zamanla ben büyüdükçe orda gördüğüm tek şey hayatın ne kadar önemli olduğu oldu.
Sonra ayak bileğimde bir iz var. Nişanımdan bir hafta önce düşmüştüm yara oldu yaranın kapanması çok uzun sürdü. Bir yıl sonra nikahtan bir hafta önce gene aynı yerde düştüm ve aynı yer yara olunca bana hatıra bir iz bıraktı. Onlara baktıkça iyi yada kötü niyetlide olsa nazara inanmaya başladım.
Sonra geçen hafta yanağımda bir sivilce çıktı, günler sonra geçti ama ufak bir iz bıraktı. İşte bu izin benim için hiçbir anlamı yok, olmasa daha iyiydi :)
Khiva #gün4-5
3 ay önce
6 yorum:
ne sevimli bir yazı olmuş canım:))benimde izlerimi hatırlattın bana:)mesela çapayı teyzem bahçede bana fırlatmıştı gözlerimin arasındaki burun kemiğime isabet etmişti 30 yaşıma geldim hâlâ duruyor ve baktıkça teyzeme karşı hiç iyi şeyler hatırlamıyorum:)))tıpkı senin sivilce izin gibi:)
o halde bize güzel şeyler hatırlatacak izlerimiz olsun :))
Meyracım, canım şanslıymışsın ufak bir farkla tehlikeyi atlatmışssın :)
Stuven; genede çok fazla olmasınlar ama :))
Kalpte kalan izlerden daha iyi oldukları kesin.
Önemli olan kalpteki izlerin az hatırlanmasıdır kanımca. Az dedim cünkü civi cıkıyor izi kalıyor ve mutlaka hatırlanıyor tüm olan biten.
Evet bazilarini tatli tatli bazilarini icimiz irkilerek hatirliyoruz bu yaralari...Diz yarasi olsun da kalp yarasi olmasin:)
Darmadağın; yürekten katılıyorum, zaman geçsede bazı şeyler unutulmuyor.
Didemcim, evet canım bunlar geçiyor o kalıyor.
Yorum Gönder