Bazen mutluluğu paylaşmak, bazen de hüzünden kurtulmak için yazmak bana huzur verirdi. Ortaokul ve lise yıllarında günlük tutmuştum, sonra yazmayı bıraktım. Yıllar sonra tekrar yazmaya başlıyorum
Aşkımla evimizin kapılarını ailemize ve dostlarımıza açtık. Tatlıanılar ile bir kapıda sizlere açtım. Giriş serbest sadece; kıskanç, kaprisli, başkasının mutsuzluğu ile mutlu olanlara giriş yok :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder